I'm in New Zealand for almost two weeks now, and it keeps suprising me.
As you might know, we landed in Aucland and so far we've been all the way up North and a little farther South. When you're standing on a mountain on the farest point you can possibly go, looking all around and seeing unbelievebly beautiful mountains and cliffs and beaches en a never ending ocean, you get this feeling that you're standing on the end of the world. It takes your breath away. This was worldtripping alright! We met an Irish guy named Billy d'Alton hithhiking, and we stayed with him for a night, he drove us all the way up North, well.. we kinda drove ourselves there for a little while on his qwat-motorbike. Going 80 k's an hour on Ninety Miles Beach. We saw stranded sharks, and went for fish and chips and beer afterwards. Billy's the best!
I'm still good, het is zalig om zorgeloos te zijn. Weg van alle routine, we beslissen nen dag op voorand of zelfs op het moment zelf waar we naartoe willen en we liften erheen, af en toe in backpackers hostels (met jaccuzzi's, that's right)maar vooral veel bij mensen die we ontmoeten blijven slapen. Ik weet ondertussen nog altijd niet wat ik wil studeren, maar ik weet wel dat ik al terug zin heb om naar school te gaan. Sorry dat ik niet meer foto's post, maar het wil nu even niet lukken. We hebben ondertussen al wel 9 cd's vol. That calls for Dia-avonden! Hihi. Ik kijk uit naar iedereen terug zien, en feesjes doen in Antwerpen, maar momenteel heb ik het hier nog wel naar mijn goesting. Tis hier nog altijd supergoei weer, wa wel minder gaat worden als we meer naar het zuiden gaan. Maar naart schijnt is het daar supermooi in de herfst door de kleuren. En tegen dat ik terug ben in Belgie is het goeie weer daar al lang volop mensen blij aant maken. Ik hoop dat er niemand last heeft van mijn weg-zijn. En dat alles goe is met Iederen.
kisses
ps: bobby, ik denk aan u!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment